click here for English
Κατά την Ελληνορωμαϊκή εποχή το τριαντάφυλλο ήταν σύμβολο της ομορφιάς, της άνοιξης, του έρωτα αλλά και της μετά θάνατον ζωής.
Οι πρώτες Χριστιανικές εικονογραφήσεις του ρόδου συμβόλιζαν τον Παράδεισο, μαζί με τον κρίνο, το παγώνι και το ελάφι.
Τον 5ο αιώνα ο ποιητής Sedulius συνέθεσε ένα περίτεχνο ποίημα συγκρίνοντας την Εύα με την Παρθένο Μαρία: Όπως το όμορφο, αθώο και ευγενικό ρόδο φύεται μέσα σ’ έναν ακανθώδη θάμνο, έτσι και η Παρθένος Μαρία βγήκε από τους απογόνους της ένοχης Εύας αγνή και άμωμος μέσα στην αμαρτωλή ανθρωπότητα.
Το τριαντάφυλλο, ο βασιλιάς των λουλουδιών, συνδέθηκε με την Παναγία, την Βασίλισσα των Ουρανών. Αυτός ο συμβολισμός αναπτύχθηκε περαιτέρω στα χρόνια του Μεσαίωνα.
Για τον Ιταλό ποιητή Dante, (1265-1321), το ρόδο είναι πιο γενικά ένα σύμβολο του σύμπαντος. Τα πολλαπλά του πέταλα συμβολίζουν την ομορφιά και τάξη της πλάσης που εξαπλώνεται προς κάθε κατεύθυνση.
Στους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς, το μεγάλο κυκλικό παράθυρο επάνω από την κεντρική είσοδο ονομάζεται «ροζέτα» δηλ. μικρό ρόδο. Το σχήμα και οι υαλογραφίες του συμβολίζουν τον κόσμο της σωτηρίας που μας προσφέρει ο Χριστός. Δείχνει πάντοτε τον Χριστό στο κέντρο, είτε ως Κριτή, είτε στην αγκαλιά της Θεοτόκου.
Και ας μη ξεχνάμε και το Αγιο Ροδάριο, αυτή την τόσο αγαπητή προσευχή προς την Παρθένο Μαρία, με παράλληλο στοχασμό των Χαροποιών, Φωτεινών, Λυπηρών και Ένδοξων Μυστηρίων. Πήρε το όνομά της από το στεφάνι από τριαντάφυλλα, (=rosarium), που οι πιστοί, πραγματικά ή νοερά, πρόσφεραν στην Παναγία σε ένδειξη της αγάπης τους προς το πρόσωπό της.
για Αγγλικά πατήστε εδώ
Open Reflections 
One thought on “Το ρόδο και ο συμβολισμός του”