click here for English
...στην τσέπη μας!
Ο Αγιος Πατέρας επανειλημμένως μας προτρέπει να έχουμε πάντοτε μαζί μας, μία έκδοση «τσέπης» της Καινής Διαθήκης και να διαβάζουμε κάθε μέρα λίγες γραμμές από το Ευαγγέλιο.
Ο λόγος είναι διττός: 1) να εξοικειωθούμε με τις αλήθειες της πίστεως, και 2) να κάνουμε ορθή χρήση των πνευματικών εφοδίων και όπλων που έχουμε στη διάθεσή μας.
Οταν γνωρίζουμε τα ιερά κείμενα είμαστε σε καλύτερη θέση να κάνουμε τις σωστές επιλογές που μας οδηγούν στη ζωή που μας υπόσχεται ο Χριστός.
Η περίοδος της Σαρακοστής προσφέρεται ιδιαίτερα στην πνευματική ανάγνωση, (Lectio Divina), σε μιαν ανανεωμένη ζωή προσευχής και στην προσεύλευσή μας στα Μυστήρια.
Η Χριστιανική ζωή έχει μία συνέπεια και μία προοπτική πέραν των φαινομένων.
Ο δρόμος είναι ο δρόμος του Χριστού, δηλ. η καθημερινότητα και η ανθρώπινη εργασία, η αλληλεγγύη, ο πόνος και ο σταυρός, που όταν τα βιώνουμε στο φως της πίστεως, και τα προσφέρουμε με ευγνωμοσύνη στο Θεό, δεν είναι στείρα αλλά οδηγούν στην ανάσταση και τη χαρά που δεν τελειώνει ποτέ.
Ο δρόμος μπορεί κάποτε να είναι κακοτράχαλος και κουραστικός, πάντοτε όμως στον ορίζοντα γλυκοχαράζει το φως της Αναστάσεως.
Ας στραφούμε, λοιπόν, με εμπιστοσύνη και με ενθουσιασμό σε ό,τι προτείνει η Εκκλησία αυτόν τον καιρό, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα και να αγαπήσουμε περισσότερο τον Θεό μας, Πατέρα, Υιό και Αγιο Πνεύμα. Καλή και Αγια Σαρακοστή!
Ο Δρόμος του Σταυρού
Ο Δρόμος του Σταυρού κάθε Παρασκευή της Σαρακοστής μας βοηθά να πορευόμαστε με τον πάσχοντα Κύριο και να εξετάζουμε τη ζωή μας υπό το σημείο του Σταυρού.
Ο δικός μας πόνος και οι προσωπικές μας δυσκολίες βρίσκουν στο δρόμο προς τον Γολγοθά το νόημά τους.
Τις δικές μας αμαρτίες σήκωσε ο Θεάνθρωπος και για τη δική μας σωτηρία πέθανε, αλλά και για εμάς, επίσης, αναστήθηκε,
Μαζί Του, ακολουθώντας Τον, ο πόνος και οι δυσκολίες μας εισέρχονται στη μεγάλη εικόνα της Ιστορίας της Σωτηρίας και του σχεδίου του Θεού για μας.
Η Εκκλησία είναι η πνευματική μας οικογένεια. Στη λειτουργική ζωή της ενορίας μας μαθαίνουμε ν’αγαπούμε βαθύτερα τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας.
Η κυρά – Σαρακοστή
Η λαϊκή ευσέβεια και θρησκευτικότητα στην Ανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην προπαρασκευαστική περίοδο των σαράντα ημερών που προηγούνται της Ανάστασης. Το μικρό ποιηματάκι, κάτωθι, το κάνει σαφές.
Την κυρά Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι ένα σταυρό μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν με τα πόδια της τα επτά κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά
Η Σαρακοστή, σαν περίοδος προετοιμασίας για το Πάσχα, μας καλεί να στραφούμε με περισσότερη ζέση και ζήλο προς τον Θεό για να ανανεωθούμε πνευματικά και να μπορέσουμε να βιώσουμε τα Μυστήρια της Σωτηρίας μας όσο πιο άξια γίνεται.
Η Εκκλησία μάς παρέχει, όπως πάντα, όλα τα μέσα και όλη τη βοήθεια που έχουμε ανάγκη κατ’ αυτή την πνευματική μας πορεία .
Η πειθαρχία της νηστείας και της προσευχής, της ελεημοσύνης και της μελέτης του Λόγου του Θεού μάς ελευθερώνουν από συνήθειες λιγώτερο ωφέλιμες και μας ανοίγουν τους απέραντους ορίζοντες της αγάπης του Θεού.
Καθημερινά θαύματα επιτελούνται στις καρδιές μας όταν αφήνουμε τη θεία χάρη να μας καθοδηγεί.
Η θεία Ευχαριστία, το Μυστήριο της Εξομολόγησης, οι ακολουθίες του Δρόμου του Σταυρού και των Χαιρετισμών κάθε Παρασκευή, τα κείμενα της λειτουργίας της Εκκλησίας της κάθε ημέρας, όλα συντελούν ώστε, τελικά, να μπορέσουμε να γιορτάσουμε με πραγματική χαρά και αγαλλίαση το Αγιο Πάσχα.
Οι τρεις πυλώνες της Σαρακοστής: νηστεία, ελεημοσύνη, προσευχή
Η Σαρακοστή μας προσκαλεί να ζήσουμε βαθύτερα και πιο συγκεκριμένα το Μυστήριο του Πάσχα στην προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή μας.
Αυτή την περίοδο η Εκκλησία μάς προτείνει τρεις δρόμους στην πορεία μας για το Πάσχα: την νηστεία, την ελεημοσύνη και την προσευχή.
Καθώς κάθε ένα από αυτά τα μέσα για μετάνοια έχει τα ωφελήματά του, η νηστεία στοχεύει ευθέως στη σύγχρονη κουλτούρα του καταναλωτισμού, βοηθώντας μας να ελέγχουμε τις ορέξεις του σώματος και, συγχρόνως, να αγκαλιάσουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας.
Το να νηστεύουμε σημαίνει να μαθαίνουμε να αλλάζουμε τη στάση μας ως προς τους άλλους και ως προς τη Δημιουργία, αποφεύγοντας τον πειρασμό να «καταβροχθίσουμε» τα πάντα ώστε να ικανοποιήσουμε την απληστία μας.
Ετσι, προετοιμαζόμαστε να υποφέρουμε για την αγάπη, η οποία μπορεί να γεμίσει τις άδειες καρδιές μας.
Ετσι η ζωή μας θα εμπλουτίζεται κάνοντας «χώρο» στον πλησίον και στον Θεό.
(Πάπας Φραγκίσκος, Σαρακοστή 2019)
Ξέρετε ότι…
Από τις αρχές του 3ου αιώνα το σημείο του σταυρού στο μέτωπο, κατά τις τελετές των Μυστηρίων της μύησης στην Χριστιανική ζωή, δηλ. Βάπτισμα, Χρίσμα και θεία Ευχαριστία, αποτελεί ήδη παράδοση στην Αφρική και στη Ρώμη.
Αυτή η χειρονομία δείχνει , σαν μια αόρατη σφραγίδα, ότι ο πιστός ανήκει πια στον Χριστό. Οι Χριστιανοί την επαναλαμβάνουν συχνά.
Και στις μέρες μας, πριν από την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου στη θεία λειτουργία, σημειώνουμε το μέτωπό μας, τα χείλη μας και το στήθος μας με το σημείο του σταυρού.
Αυτή η τριπλή χειρονομία συμβολίζει ότι ο Λόγος του Θεού φωτίζει το νου μας, καθοδηγεί τα λόγια μας και εξαγνίζει τις προθέσεις μας.
Το σημείο του σταυρού στην αρχή και το τέλος της προσευχής μάς υπενθυμίζει ότι ανήκουμε στο χώρο της Σωτηρίας, δηλ. την Εκκλησία και ότι προσευχόμαστε ενωμένοι μαζί της.
Μεσόγειος, σύνορο ειρήνης
Στην Β.Δ. Συρία μια τεράστια τραγωδία ξεδιπλώνεται.
Από καρδιάς, σαν Ποιμένες, ορθώνουμε ένα ισχυρό κάλεσμα στους πρωταγωνιστές που εμπλέκονται και στη διεθνή κοινότητα:
Να σιγήσουν τα όπλα και να ακουστεί το κλάμμα των μικρών και των ανυπεράσπιστων.
Οι υπολογισμοί και τα συμφέροντα να παραμεριστούν, να διασφαλιστούν οι ζωές των αμάχων και των τόσο πολλών παιδιών που πληρώνουν τις συνέπειες.
Ας προσευχηθούμε στον Κύριο να συγκινήσει τις καρδιές ώστε όλοι να μπορέσουν να υπερνικήσουν την λογική της αναμέτρησης, του μίσους και της εκδίκησης και να ξανα-ανακαλύψουν ότι είναι αδέλφια και παιδιά του ενός Πατέρα, ο οποίος κάνει τον ήλιο ν’ ανατέλλει και στον καλό και στον κακό.
Ας παρακαλέσουμε το Αγιο Πνεύμα ώστε ο καθένας μας να συνεισφέρει, με καθημερινές χειρονομίες αγάπης, στο χτίσιμο νέων σχέσεων εμπνευσμένων με κατανόηση, φιλοξενία και υπομονή.
Ετσι θα βιώσουμε τη χαρά του Ευαγγελίου που πρέπει να εξαπλωθεί παντού.
(Πάπας Φραγκίσκος, Μπάρι, 23/2/2020, στη συνάντηση με θέμα «Μεσόγειος, σύνορο ειρήνης».)
Ἡ ἐληά
Εἶμαι τοῦ ἥλιου ἡ θυγατέρα
ἡ πιὸ ἀπ᾿ ὅλες χαϊδευτή,
κι ἡ τόση ἀγάπη τοῦ πατέρα
σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ κρατεῖ.
Ὅσο νὰ γύρω νεκρωμένη
αὐτὸν τὸ μάτι μου ζητεῖ.
Εἶμαι ἡ ἐληὰ ἡ τιμημένη.
Ὅπου κι ἂν λάχω κατοικία
δὲ μοῦ ἀπολείπουν οἱ καρποὶ
ὡς τὰ βαθιά μου γηρατεῖα
δὲν βρίσκω στὴ δουλειὰ ντροπή.
Μ᾿ ἔχει ὁ Θεὸς εὐλογημένη
κι εἶμαι γεμάτη προκοπή.
Εἶμαι ἡ ἐληά ἡ τιμημένη.
Φρίκη κι ἐρμιά, νερὰ καὶ σκότη
τὴν γὴν ἐθάψαν μιὰ φορά…
Πράσινη αὐγὴ μὲ φέρνει πρώτη
στὸ Νῶε ἡ περιστερά.
Ὅλης τῆς γῆς εἶχα γραμμένη
τὴν ἐμορφάδα καὶ χαρά.
Εἶμαι ἡ ἐληὰ ἡ τιμημένη.
Ἐδῶ στὸν ἥσκιο μ᾿ ἀποκάτου
ἦρθ᾿ ὁ Χριστὸς ν᾿ ἀναπαυθεῖ,
κι ἀκούστηκε ἡ γλυκειὰ λαλιά του
λίγο προτοῦ νὰ σταυρωθεῖ.
Τὸ δάκρυ του, δροσιὰ ἁγιασμένη,
ἔχει στὴ ρίζα μου χυθεῖ.
Εἶμαι ἡ ἐληά ἡ τιμημένη.
Καὶ φῶς πραότατο χαρίζω
ἐγὼ στὴν ἄγρια νυχτιά,
τὸν πλοῦτο πιὰ δὲν τὸ φωτίζω,
σὺ μ᾿ εὐλογεῖς φτωχολογιά.
Κι ἂν ἀπ᾿ τὸν ἄνθρωπο διωγμένη,
μὰ φέγγω ἐμπρὸς στὴν Παναγιά.
Εἶμαι ἡ ἐληὰ ἡ τιμημένη.
(Κ. Παλαμάς, 1859-1943)
Ο συμβολισμός του ελαίου
Η Αγία Γραφή αναφέρεται στον πνευματικό συμβολισμό του ελαίου. Ο Ψαλμός 23:5 λέει: «Χρίζεις την κεφαλή μου με λάδι», εννοώντας την εύνοια και τη δύναμη του Θεού. Και στον Ψαλμό 45:8 διαβάζουμε: «Αγαπάς τη δικαιοσύνη και μισείς την κακία, έτσι ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με το λάδι της χαράς πάνω από τους άλλους βασιλείς».
Επιπλέον, αν «χρισθεί» κάποιος από τον Κύριο αποτελεί σημείο ότι δέχεται μια ιδιαίτερη αποστολή καθώς και την ενίσχυση του Πνεύματος ώστε να την φέρει εις πέρας.
Ο Ιησούς αντηχώντας τα λόγια του Προφήτη Ησαϊα λέγει: «Το Πνεύμα του Θεού είναι επάνω μου. Με έχρισε» (Λκ. 4,18).
Ο Απόστολος Παύλος το τονίζει: «Ο Θεός είναι Εκείνος που μας θεμελίωσε στον Χριστό. . Εκείνος μας έχρισε και μας σφράγισε δίνοντας τον αρραβώνα του Πνεύματος στην καρδιά μας» (Β’ Κορ., 1, 21).
Ο συμβολισμός του ελαίου (λαδιού της εληάς) λοιπόν είναι η πλούσια δωρεά του Θεού, ο εξαγιασμός, η ίαση (θεραπεία), η ενδυνάμωση, η ομορφιά, ο φωτισμός, η αφοσίωση, η αφιέρωση και η θυσία.
για Αγγλικά πατήστε εδώ
Open Reflections 
One thought on “Ενας θησαυρός…”