click here for English
Ο πρωταγωνιστής της ζωής μας
Την ημέρα της Πεντηκοστής οι Απόστολοι όχι μόνον παύουν να φοβούνται για την προσω-πική τους ασφάλεια και να κρύβονται, αλλά με περίσσιο θάρρος και εμπνευσμένοι από την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος διακηρύσσουν. σε όποιον θέλει να τους ακούσει, τα Καλά Νέα της Ανάστασης του Χριστοού και της συγχώρεσης των αμαρτιών στο όνομά Του.
Αυτή η «κίνηση» της Εκκλησίας προς τα έξω που είχε εκείνη την ημέρα την αφετηρία της δεν σταμάτησε ποτέ! .
Και δεν θα μπορούσε να σταματήσει γιατί η κινητήρια δύναμή του είναι το ίδιο το Πνεύμα του Θεού!
Το Πνεύμα είναι και παραμένει ο πρωταγωνιστής της πνευματικής μας ζωής.
Είναι η φωτιά που εξαγνίζει και θερμαίνει, η φωτιά που φωτίζει, και εξαγιάζει, η φωτά που κατακαίει τα εμπόδια και εξαπλώνεται μακριά.
Είναι το νερό που πλημμυρίζει και καθαρίζει, το νερό που ξεδιψά και ζωογονεί.
Είναι ο αέρας που αναπνέουμε, ο άνεμος που μας παρασύρει στην κίνησή του και μας φέρνει στην αγκάλη του Θεού.
Είναι η αγάπη που μας εμπνέει, η εσωτερική φωνή που μας καθοδηγεί, η χάρη που μας περιβάλλει.
Το Πνεύμα είναι ζωή και είναι δύναμη!
Ετσι προσευχόμαστε με όλη την Εκκλησία:
«Ελα, Αγιο Πνεύμα, γέμισε τις καρδιές των πιστών σου, και άναψε σ’ αυτές τη φωτιά της αγάπης σου»
Σήμερα στέλνεις το Αγιο Πνεύμα
Πατέρα παντοδύναμε και αιώνιε, καλώς παντού και πάντοτε, Σ’ ευχαριστούμε.
Σήμερα έστειλες το Αγιο Πνεύμα σ’ εκείνους που έμελλαν να γίνουν παιδιά Σου συμμετέ-χοντας στη ζωή του Υιού Σου, κι έτσι το πασχαλινό μυστήριο πληρώθηκε.
Σήμερα γιορτάζουμε τη μεγάλη αρχή της Εκκλησίας Σου όταν το Αγιο Πνεύμα έκανε γνωστό σ’ όλους τους λαούς τον ένα αληθινό Θεό και δημιούργησε από τις πολλές ανθρώπινες γλώσσες μία φωνή να ομολογεί μία πίστη.
Η χαρά της ανάστασης ανακαινίζει όλο τον κόσμο ενώ οι ουράνιες χορωδίες υμνούν για πάντα τη δόξα Σου.
(Από τη λειτουργία της Εκκλησίας την ημέρα της Πεντηκοστής.)
Κίτιο / Λάρνακα
Ο ναός του Αγίου Λαζάρου σήμερα.
Η Κύπρος είναι μία από τις πρώτες χώρες που δέχθηκε τον Χριστιανισμό πέρα από την Παλαιστίνη.
Λόγω της εγύτητάς της στους Αγίους Τόπους αυτό ήταν φυσικό και θεμιτό.
Ο Απόστολος Παύλος, ο Απόστολος Βαρνάβας (Κύπριος την καταγωγή), ο Ευαγγελιστής Μάρκος ταξίδεψαν στη Μεγαλό-νησο για πρώτη φορά το 45 μ.Χ. και έφεραν το Ευαγγέλιο στα χώματά της.
Επίσης, υπάρχει η παράδοση ότι ο Λάζαρος, ο φίλος του Ιησού και αδελφός της Μαρίας και της Μάρθας, (Ιω. Κεφ. 11), ήρθε στο Κίτιο της Κύπρου και κοιμήθηκε εκεί.
Η σαρκοφάγος του, μέχρι τον 9ο αιώνα, βρισκόταν στην πόλη του Κιτίου. Τον 9ο αιώνα δόθηκε σαν δώρο στην εκκλησία της Κωνσταντινούπολης.
Η σαρκοφάγος λέγεται στα Ελληνικά και Λάρναξ (της Λάρνακος).
Ετσι το αρχαίο Κίτιο μετονομάστηκε σε Λάρνακα!
Στη σύγχρονη Λάρνακα υπάρχει ο πανέμορφος ναός του Αγίου Λαζάρου στις κατακόμβες του οποίου μπορεί κανείς να δει πού βρισκόταν παλιά η σαρκοφάγος του Αγίου Λαζάρου.
Ο ναός αυτός συνδυάζει διαφορετικές αρχιτεκτονικές, ανάλογα με τις εποχές στο διάβα του χρόνου, με πολύ ευχάριστα αποτελέσματα.
Σύγχρονο Αποστολικό ταξίδι στην Κύπρο
Παναγία Χρυσοπολίτισσα / Αγία Κυριακή, Οικουμενική τελετή, 4 Ιουνίου 2010
Το πιο πρόσφατο Αποστολικό ταξίδι στην Κύπρο έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2010.
Ο Διάδοχος του Πέτρου δεν έφθασε στη Νήσο των Αγίων από την γη της Παλαιστίνης, αλλά από την Αιώνια Πόλη, τη Ρώμη.
Ο σκοπός του ταξιδιού του Ποντίφηκα ήταν προσκυνηματικός στα βήματα του Αγίου Παύλου.
Στην ομιλία του σχετικά με την εκκλησιαστική κοινωνία και το δρόμο προς την ένωση, ο Πάπας Βενέδικτος 16ος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β’ για τη σκληρή δουλειά του για την επιτυχία της επίσκεψης και τόνισε, μεταξύ άλλων, τη θεμελιώδη αλήθεια, η οποία σχετικοποιεί τις διαιρέσεις: «Η Αλήθεια είναι ο Ιησούς Χριστός.»
Ξέρετε ότι…
Το Πνεύμα, αχώριστο από τον Πατέρα και τον Υιό, έχει τον δικό του τρόπο να αποκαλύ-πτεται. Σε όλες τις γλώσσες, το όνομά του είναι ένα ουσιαστικό παρμένο από τη φυσικά φαινόμενα του ανέμου και της αναπνοής. (Εβραϊκά ruâh, Λατινικά spiritus.). Ετσι, έχουμε την εικόνα της θείας πνοής που ο ρυθμός της κανονίζει την εναλαγή των εποχών, αλλά και τη διάχυση του Πνεύματος που ζωογονεί τις καρδιές. Είναι αδύνατο να πάρει κανείς στην κατοχή του το Πνεύμα: «την φωνήν αυτού ακούεις», αλλά δεν μπορείς να ξέρεις «πόθεν έρχεται και πού υπάγει». (Ιω. 3, 8). Ανακαινίζει το πρόσωπο της γης, η ενέργειά του όμως ξεκινά πάντα από μέσα και από μέσα γνωρίζει κανείς: «εσείς το γνωρίζετε διότι μένει εντός σας» (Ιω. 14, 17). Τα μεγάλα σύμβολα του Πνεύματος, το νερό, η φωτιά, ο αέρας και ο άνεμος ανήκουν στον κόσμο της φύσεως και δεν έχουν συγκεκριμένη μορφή. Βασικά εκδηλώνουν την εισβολή μιας παρουσίας, μια ακατανίκητη εξάπλωση και πάντα σε βάθος. Το Πνεύμα δεν είναι ούτε λιγώτερο ούτε περισσότερο μυστηριώδες από τον Πατέρα και τον Υιό, αλλά μας υπενθυμίζει πιο επιτακτικά ότι ο Θεός είναι το Μυστήριο. Μας εμποδίζει να ξεχάσουμε ότι «Πνεύμα είναι ο Θεός» (Ιω. 4, 24) και ότι ο «Κύριος το Πνεύμα εστιν» (Β’ Κορ. 3, 17).
Λεξικό Βιβλοικής Θεολογίας, Αθήνα 1980, Vocabulaire de Théologie Biblique; Paris 1971.
Η δωρεά του Θεού
Η πρωταρχική πραγματικότητα της βιβλικής ιστορίας είναι η δωρεά του Θεού, που δίνεται πλούσια και ελεύθερα χωρίς ανταπόδοση.
Η συνάντηση με το Θεό δεν θέτει απλώς τον άνθρωπο μπροστά στο Απόλυτο, τον τελειοποιεί και μεταμορφώνει τη ζωή του.
Το «ευχαριστώ» εμφανίζεται σαν ανταπόκριση σ’ αυτή την προοδευτική και συνεχή χάρη, που μια μέρα θα φθάσει στην πληρότητά της εν Χριστώ.
Η πράξη ευχαριστίας σημαίνει συνειδητοποίηση των δωρεών του Θεού, είναι η πιο αγνή μορφή μιας ψυχής που μένει εκστατική μπροστά σ’ αυτή τη μεγαλοδωρία, γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη μπροστά στο θείο μεγαλείο.
Η πράξη ευχαριστίας, λοιπόν, είναι ουσιώδης στη Βίβλο, διότι αποτελεί θεμελιώδη θρησκευτική ανταπόκριση του πλάσματος που ανακαλύπτει μέσα σ’ ένα ρίγος χαράς και δέους κάτι από το Θεό, κάτι από το μεγαλείο του κι από τη δόξα του.
Το κύριο αμάρτημα των ειδωλολατρών ήταν, κατά τον Παύλο, ότι το Θεό «ουχ ως Θεόν εδόξασαν ή ευχαρίστησαν.» (Ρωμ. 1, 21).
Και πραγματικά, μέσα στο μεγάλο αριθμό των ύμνων που δημιούργησε η ευσέβεια της αρχαίας Μεσοποταμίας, η πράξη ευχαριστίας αποτελεί εξαίρεση., ενώ είναι συχνή μέσα στη Βίβλο και προκαλεί έντονο ενθουσιασμό.
*
Η Καινή Διαθήκη, ως αποκάλυψη και δωρεά της τέλειας χάριτος είναι επίσης η αποκάλυψη εν Ιησού Χριστώ της προσφερομένης στον Πατέρα εν Αγίω Πνεύματι τέλειας ευχαριστήριας πράξεως.
Αυτή η τέλεια ευχαριστηριακή πράξη είναι η σταυρική θυσία του Ενσαρκωμένου Λόγου,την οποία διαιωνίζει (αναίμακτα) η Εκκλησία στην λειτουργία της και αποτελεί την πηγή όλων των χαρίτων.
Από την Ανατολική Εκκλησία
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.
Βασιλιά Ουράνιε, Παρηγορητή, το Πνεύμα της Αλήθειας, που είσαι παντού παρών και γεμίζεις τα πάντα με την παρουσία σου, ο θησαυρός των αγαθών και ο χορηγός της ζωής, έλα και κατοίκησε μέσα μας και καθάρισέ μας από κάθε κηλίδα και σώσε, Αγαθέ, τις ψυχές μας.
Με αυτή την προσευχή αρχίζει κάθε θεία λειτουργία της Βυζαντινής Εκκλησίας.
Προσανατολίζει τη ζωή και τη δραστηριότητα των πιστών προς Εκείνον που μας δίνει κάθε αγαθό και κάθε χάρη στο όνομα του Χριστού και μας οδηγεί στον Πατέρα.
Είναι μια υπενθύμιση της απανταχού παρουσίας του Θεού και το ότι τίποτε δεν είναι «κρυμμένο» από Εκείνον.
Το Αγιο Πνεύμα είναι ο οδηγός μας, ο παρηγορητής μας και η ζωή μας!
(Η Ανατολική Εκκλησία ακολουθεί τη θεία λειτουργία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου († 407) από τον τέταρτο αιώνα.)
Κοινωνία «στα ιερά»
Οι Ανατολικές εκκλησίες που δεν είναι σε πλήρη κοινωνία με την Καθολική Εκκλησία τελούν τη θεία Ευχαριστία με μεγάλη αγάπη.
«Αυτές οι Εκκλησίες, αν και χωρισμένες από εμάς, κατέχουν αληθινά Μυστήρια, και δη –δια της αποστολικής διαδοχής– την Ιερωσύνη και την Ευχαριστία, με τα οποία είναι ακόμη ενωμένες μαζί μας σε κοντινή οικειότητα.
Ορισμένη κοινωνία στα ιερά (in sacris), και επομένως και στην Ευχαριστία, «υπό ορισμένες συνθήκες όχι μόνο είναι δυνατή, αλλά και ενθαρρύνεται.
Οταν κατά την κρίση του υπεύθυνου Επισκόπου εγείρεται σοβαρή ανάγκη, Καθολικοί ιερείς μπορούν να δίδουν τα Μυστήρια της Ευχαριστίας, της Μετανοίας και του Ευχελαίου σε Χριστιανούς που δεν είναι σε πλήρη κοινωνία με την Καθολική Εκκλησία, εφ’ όσον οι ίδιοι το ζητούν και δίνουν μαρτυρία πως κατέχουν την Καθολική πίστη όσον αφορά αυτά τα Μυστήρια και έχουν τις απαιτούμενες διαθέσεις».
(Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, §1399 και 1401).
για Αγγλικά πατήστε εδώ
Open Reflections 
One thought on “Ελα, Αγιο Πνεύμα”